่เขาคือผู้ชายของผมนะ...

ข้อมูลเบื้องต้น

นิยายต่อไปนี้ เกียวกับชายรักชาย ท้าคุณรับไม่ได้  ก็อย่าอ่าน

ส่วนสำหรับสาววาย  นิยายเรื่องนี้ไม่มีอะไรเลย ไม่มีเรื่องย่างว่าทั้งสิ้น

อ่านจบแล้วเม้นด้วนนะจ๊ะ
 










นิยายรัก ชาย รัก ชาย ที่คุณอ่านแล้วต้องน้ำตาไหล ชีีวิตของชายหนุ้มสองคนที่โตมาด้วยกัน แต่วันนึง เขา คนนั้นกลับก้าวเดินไปข้างหน้า ..... จะเป็นอย่างไร เมื่อความรักของทั้งสองไม่สามารถรักกันได้ เขา กับ เขาคนนั้น ความรัก ที่แสนเศร้า ท้าเป็นคุณ    คุณจะทำเช้นไร?..............




"ชะ.. โชจัง ทะ...ถ้าผม กลับมา ฮื่อ ชะ...โชจัง สัณญา อะ...อะไรกับ ฮิจังได้ไหม"

"ได้สิ ฮิจัง"

"ผะ...ผม จะ เป็นจะ.... เจ้าสาว ของ โชจังนะ"

"......"


"จะนอนไปถึงใหน ฮิคารุ โมชิกิมะ"

"ขออีกสิบนาทีน้าา" ผมตอบไปอย่างไม่รุ้ว่าคนผู้นั้นเป็นใคร ก็มันง่วงนี้น้า แล้วอีกอย่าง ถึงผมจะตื่นไป มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา....
เมือวาน ผมกลับมาที่เมืองนี้ ผมดีใจมากที่จะได้เจอโชจัง  แต่แม่ของบผมบอกว่าโชจังกำลังจะแต่งงาน อาทิตหน้าโชจังก็จะมีภรรยา
.......และอีกไม่นานคงจะมีลูกๆ  เราน่าจะดีใจสิ โชจังก้าวเดิมแล้วนิ แต่ทำไม เรารู้สึกโล้งๆในใจนะ คงจะเพราะอยูด้วยกันมานาน

"ฮิจังเนี้ยยังขี้เซาเหมื่อนเดิมเลยนะ" เสียทีผมคุ้นเคย เสียงที่ผมเรียกหา

"ชะ...โชจัง" เจ้าของเสียงนี้ก็คือ โชจิ ชิโมโตงิ เรียกง่ายๆว่าโชจัง ผมสีดำเงา ตาสีน้ำตาลอ่อน จมูกเข้ารูปหน้า ปากอมชมพูเหมื่อนลูกเชอรี่ที่ใครๆก็อยากเป็นเจ้าของ

"ฮิจังตัวโตขึ้นเยอะเลยนะเนี้ย โห้" โชจังทำตาเป็นประกาย

"โชจังมาได้ไง ละ แล้วโชจังมาหาใคร ละ แล้ว แฟนโชจังละ" ผมกระวนกระวานมาก ทำไมโชจังถึงเข้ามาในห้องของผมได้ละ แล้วนี้ยังอารมย์ดีเสียด้วย

"ใจเย็น่า ฮิจัง ฉันมาหาฮิจังนั้นและ" เขา......มาหาผมหรอเนี้ย ////

"เดี๋ยวฮิจังช้วยไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ น้า น้า "

"อื้ม...หะ...หา" ก่อนที่ผมจะพูดเสร็จ โชจังก็ลากผมออกจากห้อง ผมไม่ขัดขื่นได้ๆ เพราะขัดขื่นไปก็ไร้ประโยช โชจังแรงเยอะกว่าเด็กผู้ชายในห้องทั้งหมด จนสาวๆทั้งห้องชอบเขา